- дастҷамъӣ
- [دست جمعي]ниг. дастаҷамъӣ, дастаҷамъона
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
дастҷамъӣ
Смотреть что такое "дастҷамъӣ" в других словарях:
тоба — (това) [تابه // تاوه] зарфи филизие, ки дар он гӯшт, моҳӣ ё тухмро бирён мекунанд; тоба гирифтан қатор шудан, саф кашидан вақти иҷрои кори дастҷамъӣ (мас., ҳангоми дарав) ◊ тобаи зар киноя аз офтоб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ӯланг — I [اولنگ] т. суруде, ки дар байни халқҳои туркизабон дар тӯйҳо ва маросимҳо асосан ба тариқи дастҷамъӣ хонда мешавад II [اولنگ] т. сабзазор, марғзор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғун — [غن] ҷамъшуда, гирдомада; ғун кардан а) ҷамъ кардан, дар як ҷо тӯб кардан; б) ҷамъ овардан, дар як ҷо гирд кардан( и одамон…); в) ғундоштан, ғунучин кардан, ҷамъоварӣ кардан( и ҳосили чизе); ғун шудан тарзи мафъулии ғун кардан; ҷамъ омадан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақт — [وقت] а 1. гоҳ, ҳангом, ҳиссае аз замон, соатҳои муайяни шабу рӯз: вақти говгум, вақти пешин, вақти шом, вақти ғуруби офтоб 2. фурсат ва муддати одатан муқарраршудаи коре; мӯҳлат: вақти мувофиқ (муносиб), вақти имтиҳон, вақти хуфтан, боз чанд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даста — [دسته] 1. он қисми абзору асбобу анҷом, ки бо даст гирифта мешавад: дастаи дос, дастаи каланд, дастаи корд, дастаи кӯза, дастаи теша, дастаи чойник, дастаи қамчин 2. бастаи гулу райҳон, гулдаста; як қабза хор, шибоғ, химча ва ғ. ки якҷоя баста… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қарор — [قرار] а 1. ором; оромиш, осоиш; қарор надоштан дар ҷое а) ором набудан, собит набудан, дар ҳоли ҷунбиш ва ҳаракат будан; б) ором нагирифтан, дер наистодан дар ҷое; қарор аз касе бурдан орому осоиши касеро барҳам додан, касеро беқарор кардан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳосил — [حاصل] а 1. бор, самар, маҳсул, ки аз зироат, боғдорӣ, чорводорӣ, истеҳсолот ва ғ. ба даст оварда мешавад; ҳосили баланд, ҳосили бисёр, ҳосили фаровон 2. натиҷа, маҳсул, ҳар чизе ки аз кору амал ба даст меояд 3. нафъ, фоида, суд; ҳосили кор… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дати — ДА|ТИ (>3000), МЬ, СТЬ гл. 1. Дать (давать) в руки, вручить: <ѹзьр>ѣ нища нага и печѩльна. и съвлъкъ сѩ дасть <ѥмѹ> одеждю свою. Изб 1076, 269; повелѣ нали˫ати вина юже ношаше викию и дати ѥмѹ. ЖФП XII, 51б; съньмъ прьстень съ рѹкы … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
бардоштан — [برداشتن] 1. боло (баланд) кардан (чизеро аз замин); пардаро бардоштан пардаро кушодан (боз кардан); сар бардоштан а) сар боло кардан; б) маҷ. ба по хестан, шӯридан, исён кардан 2. нигоҳ доштан, қуввати нигоҳдорӣ доштан 3. ба даст гирифтан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
